DE PRAIRIEHONDEN - 19/01/20047 Men kan de prairiehond terugvinden in het gebied van noord-zuid Amerika tot de oostzijde van de rocky mountains. Prairiehonden zijn heel sociale dieren die in groep leven. Elke groep heeft zijn eigen hol. Deze holen bestaan uit verschillende kamers die elk een eigen doel hebben. Een prairiehond is zo'n 30 à 43 cm groot en weegt ongeveer een 450 tot 14OO gr. Hun staartje is tussen de 3 tot 10cm lang. Tam maken De meeste prairiehonden die je hier kan kopen zijn gevangen in het wild en dus niet tam. Sommige dieren zijn getraumatiseerd door de manier van vangen en het daarop volgende transport. De eerste twee dagen dat je een prairiehond in huis hebt laat je het eerst wennen aan de kooi en de omgeving. Zet deze niet in een eenzaam hoekje, maar daar waar de meeste bedrijvigheid is en liefst aan een raam. Een prairiehond is van nature zeer nieuwsgierig en wil alles wat je doet zien. Dan kan je beginnen met het te laten wennen aan je handen. Probeer het zachtjes te aaien. Laat het zeker nog niet rondlopen in huis voordat het gewend is om opgepakt te worden. Zodra het gewend is aan je handen kan je het in je armen nemen. Zodra het los wil zet je het terug in de kooi. Herhaal dit meermaals. Je zult zien dat je het dier altijd langer en langer zal kunnen vasthouden. Vervolgens kan je beginnen met het eens te laten rondlopen in een kleine kamer. Kies nog niet voor een te grote ruimte. Let ook op voor elektrische kabels !!! Voederen met een spuitje kan ook een hulpmiddel zijn bij het tam maken van een prairiehond. Je kunt hiervoor babyvoeding van Olvarit gebruiken. Huisvesting Bij de keuze van de kooi dien je er op te letten dat je prairiehond er rechtop in kan staan en dat hij voldoende ruimte heeft om te bewegen, een nest te bouwen, zijn voederbakje en speeltjes. Daarom raden we als minimumformaat 1 m bij 60 cm aan. Heb je meer prairiehondjes dan is een grotere kooi nodig. De hoogte van de kooi moet minstens 50 cm zijn. Het dier moet kunnen rechtop staan, want de meeste prairiehondjes zullen je groeten als je thuis komt. Deze groet gaat gepaard met een rechtopstaande beweging. Een prairiehond heeft dagelijks beweging nodig. Laat hem nooit alleen los in een kamer. Het best is dat de kamer “prairiehond-proof” wordt gemaakt. Dwz: zorg dat elektrische kabels weg zijn en dat je deuren, meubels, enz beschermd zijn. Het zijn immers knaagdieren. Let er ook op dat je prairiehond niet kan klimmen, zowel als hij los loopt als in de kooi. Aangezien prairiehonden geen dieptezicht hebben, kunnen ze vallen met alle gevolgen van dien, zoals verlammingen, breuken en zelfs overlijden. De bodembedekking die je gebruikt moet stofvrij, pluisvrij, niet giftig en gemakkelijk te vervangen zijn. Hooi of oude kledij zijn ideaal om in te slapen. Let wel op dat de kledij niet kan pluizen, want prairiehonden hebben geen controle over hun neusgaten wanneer ze slapen. In de keuze van speelgoed kan je heel creatief zijn en je hebt geen dure spullen nodig. Je kunt aan de kooi stukken oude kleding vastknopen. Aan kartonnen dozen, oude telefoonboeken en kranten beleven ze ook veel plezier. Verder is papegaaienspeelgoed en een blok wilgenhout heel bruikbaar om te knagen, aangezien een prairiehond zijn tanden continu groeien. Sommige prairiehonden vinden het leuk om in een wiel te lopen (grootste formaat loopwiel). Gedrag Geluidjes: - scherp blaffen, bijna keffen: waarschuwingsroep wanneer er gevaar is - tandengeklepper: waarschuwing dat het dier zal aanvallen als het de kans krijgt - hoge piep: wanneer ze achterna gezeten worden door een vijand - wo-hoo” (gaat samen met het naar achter gooien van het hoofd): dit doen ze als ze blij zijn. Aangeraden dieet voor de prairiehond in gevangenschap (Door dierenarts Dr.Inge Thas) De beste voeding voor prairiehondjes is gras. Gras is een bron van mineralen, vitamines en onverteerbare ruwe celstof. Andere bronnen van ruwe celstof zijn hooi en verse groenten (vb: wortels, witloof, peterselie, andijvie,…). Ook planten zoals paardebloemen en klaver mogen worden gegeven. Deze laatste zijn een goede calcium bron. Als bijkomend knaagmateriaal kan af en toe een tak van onder andere wilg of hazelaar worden gegeven. Prairiehonden die op deze manier gevoederd worden hebben een betere afweer tegen infecties, een betere spijsvertering, een normaal slijtagepatroon van de snijtanden en een hogere levensverwachting. Prairiehondjes moeten altijd toegang hebben tot vers drinkwater. Als de dieren, zoals het hoort, enkel gras en groenvoer krijgen zullen ze weinig drinken. Onderstaande eetwaren mogen in verband met hun maagdarmflora slechts bij uitzondering worden gegeven: - Fruit zoals appel, peer en banaan. Hiervan mag men slechts af en toe een stukje geven, aangezien de meeste vruchten teveel suikers bevatten. Likstenen zijn afgeraden omdat de hoge mineraalinhoud aanleiding kan geven tot blaasstenen. Is een prairiehond het geschikte huisdier voor mij? Nadelen: - Het zijn heel sociale dieren die veel aandacht nodig hebben. Dus moet je over voldoende tijd beschikken om met een prairiehond bezig te zijn. - Het zijn dieren die gedurende de dag leven, niet's nachts. Dus moet je tijd kunnen vrijmaken gedurende de dag om met hen bezig te zijn. - Het zijn knaagdieren dwz dat ze in deuren , elektriciteitskabels of mooie meubels kunnen bijten. - Gedurende de winter kunnen ze agressief worden. Deze periode is voor hen de paartijd. Hun gedrag is hormonaal bepaald en gaat over als de paartijd voorbij is. Ze verspreiden dan ook een sterke muskusgeur die eveneens verdwijnt na de winter. Voordelen: - Ze zijn heel lief en sociaal. - Ze zjn niet duur in onderhoud. Voortplanting De kans op een nestje is klein maar niet ondenkbaar. Als de dieren een hol kunnen graven vergroot dat de kans op een nestje Na een draagtijd van ongeveer 35 dagen worden de jongen ( 4 tot 6) geboren. De jongen zijn kaal en totaal afhankelijk van de moeder. Geluidjes zijn vanaf de eerste dag hoorbaar. De vacht verschijnt rond de 17e dag. Rond de 22e dag beginnen ze hun “blafje” te oefenen en de vacht wordt dikker. Ook snorharen beginnen te groeien. De oogjes gaan open rond de 38e dag. Vervolgens beginnen de pupjes rond te lopen maar verlaten niet echt hun nest. Rond de 49e dag kunnen de pupjes zelfstandig eten, doch sommigen blijven bij de moeder drinken tot de twaalfde week. Bij prairiehonden bestaat er een tepelrangorde die strikt nageleefd wordt. De Vlaamse Prairiehondenvereniging Dit is een groep van vrijwilligers die zich belangeloos inzet om de leefomstandigheden van prairiehondjes in België en Nederland te verbeteren. Dit doen we o.a. door zoveel mogelijk informatie te verspreiden via internet, magazines, beurzen en infofolders. We voorzien ook opvang voor prairiehondjes wanneer het baasje op vakantie gaat en voor hen die een nieuwe thuis zoeken. We werken samen met enkele mensen uit Amerika (die ervaring hebben met prairiehondjes) en met een Belgische dierenarts. Ons adres is: De Vlaamse Prairiehondenvereniging Noord-Ossenaarstraat 4 8690 Alveringem Bron: www.prairiehond.be Terug